Pierwsze w Europie ministerstwo oświaty, czyli powołana w 1773 r. Komisja Edukacji Narodowej, mówiło w swoich zaleceniach o tym, jak „ćwiczyć dzieci w oszczędności”. Do tego pomysłu powrócono jednak dopiero kilka lat po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. W 1925 r. minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego Stanisław Grabski wydał okólnik informujący, że dzieci i młodzież należy uczyć umiejętności i zasad oszczędzania pieniędzy. Nauka miała się odbywać poprzez system szkolnych kas oszczędności.
Chwilowa
zadyszka
W czasie zmian ustrojowych i gospodarczych SKO zeszła na dalszy plan. Już przed transformacją w 1989 r. model funkcjonowania SKO powoli tracił swoją popularność.